Monday, June 15

Aklimdan muffinler

yazip yazip silmek nedendir boyle. bir anlamsizlik bir anlamsizlik! oturuyorum dusunuyorum, karar veriyorum hah iste bunun hakkinda yazicam diyorum, sonra oturuoyorum suraya hop vazgeciyorum. Simdi anladimki bu aralar herseyden vazgectigim icin olabilir. yapacaklarimdan vazgeciyorum sonra vazgecmekten vazgeciyorum. Beklemekten vazgeciyorum, Ispanya'ya gitmekten vazgeciyorum, gitmemekten vazgeciyorum. Facebookdan vazgeciyorum, tabii yine vazgecmekten cayiyorum. o kadar sizofrenimki, ozlemekten vazgecebiliyorum; kizmaya bile useniyorum. Yoo, moralim bozuk degil, gayet keyfim yerinde. Ama bir vazgecistir aldi basini gidiyor. Daha simdiden vazgectim bu haftaki planlarimin cogundan. email'mdaki 13 tane drafti gondermekten vazgectim, gonderilecekleri yere ait olmadiklari icin. Silmekten de vazgectim, silecek kadar sinirim olmadigi icin. Su kagitlari cope atayim dedim, ne de olsa uzerinden yazanlarin anlami kalmadi, vazgectim. Ha copte, ha odamda, ha kalbimde, ha senin postakutunda, ben vazgectikten sonra... Trafikte kufur etmekten vazgectim ben. Ama sinirlenmekten vazgecmedim. Nevrimi donduren sofore, beynin yok senin diyorum ve kafami gosteriyorum. "Nato kafa nato mermer" (na to kefari,na to mermari) anneannemin deyisiyle. Daha etkili oldugunu gordum bu yeni taktigin, donup bakip ne demeye calistigimi anlamaya calisiyorlar, bu sirada iclerindeki trafik okuzu birkac saniyeligine devre disi kaliyor. Elimdeki kitabi bitirmekten vazgectim. En cok istedigim seyle ilgili israr etmekten vazgectim, en cok istedigim diger birseyden vazgecme korkusuyla... Dinledigim cd'yi degistirmekten vazgectim, radyoda rafa kaldirdigim bir sarki calar, degistirmekten vazgecerim de dusunmekten vazgectiklerimi hatirlarim diye. Sahibinden.com'dan vazgectim, arabami isteyen cikarda satmayi dusunurum, tam satacakken vazgecerim son bir defa. Faldan vazgectim, o kuslar, baliklar ikili gorusmeler hayatimi degistirir, aliskanliklarimdan vazgecirtir, yolumu degistirir, nazar getirir, cok guldurur, cok aglatir, cok bekletir, dusundurur ve yine vazgecirir diye.
Aslinda ne cok kararla, ne cok vazgecmisim. Guzel anilari beynime kazirken, gercekleri gormekten vazgecmisim, anilarin yasam yerlerine bir daha gelebilme rahatligindan fedakarlik etmisim. Nitekim, iyi ki vazgecmisim de mutlu olmaktan fedakarlik etmemisim. Cumartesi gecesini koskoca bir aile yemegine ayirip, koskoca bir sise bos kahkahadan vazgecmisim, iyiki de vazgecmisim, bir omur boyu elimi tutanlarin sefkati vazgecilmez oluyor.

2 comments:

  1. Son cumlen var ya, omre bedel! O vazgecilmez sefkatle devam et, kalanlar fasa fiso...vazgece gece basucu vazgecilmezlerini ubluyor insan...

    ReplyDelete