Gri alanlarda takilma cabamiz

The New York Times gazetesi artik online okuyucularina "readers" yerine "users" demeyi daha uygun bulmus. Nedenmis, klasik gazete okuyuculari gibi pasif(!) bir uygulamada bulunmuyor, aksine search, comment gibi zimbirtilarla siteyi kullaniyor ve aktif oluyorlarmis. Problem yok. Oku gec bir haber tadinda... Gel gelelim commentlere. Disney, parklarina gelen insanlara 'clients' degil, 'guests' diyormusmusmus. Eninde sonunda ode parayi gir bak Mickey Mouse'a.

Son yillarin icatlari bunlar. Hayatimizdaki demirbaslari tasvir etmek icin kullandigimiz kelimelerde hafif ayarlar yapmak, kibar olmak, politik davranmak, siyaha beyaza yanasmamak. Ozurlerim ile... Sekreterler oldu asistan, temizlikci oldu yardimci. Biz artik terlemiyoruz da, perspire oluyoruz.
O kadar ortalarda takiliyoruz, rengimiz degisti... "neden cevap vermedin facebook mesajima?", "umm sey pek girmiyorumda bugunler cok yogunum, gormedim bilgisayar bozulmus, aa verdim gelmedimi..." Desene seni sallamiyorum, mumkunse konusmayalim diye, adam olsana.

Sevgilimize bile hayatimizda yer veremez olduk. Cikmiyoruz, gorusuyoruz. sevgili degiliz, farkli bir arkadasligimiz var. Adini koymadik. soyadi mi ? Bilmem.. sormadim yani cok samimi olmasin diye. Elephant in the room devresini bile geride biraktik artik, hicbirsey garip degil, hersey cok dogal cunku gri tonumuz bile kaydi artk. Gerceklerden 'social thesaurus' kullanarak virajli virajli pek de iyi beceririz kacmayi. Readers ile users, pasif ile aktif arasindaki fark iste buradada o kucuk yesil uzayli kafasini cikartiyor. Griyim; aslinda pespembeyim. I take your money, you be my guest.

Adios.