Birden esti bu; su an yalniz oldugum icin olsa gerek, bu geceye armagan edilen konu bu.
Evet yalniz kalma becerisi, becerisi diyorum cunku dusunuyorum, tartiyorum, karsilastiriyorum notlar veriyorum... karar veriyorumki yalnizken yalniz olabilmeyi basarmaktir yalnizlik. "yalniz kalmaya ihtiyacim var" cumlesinin ardina gizlenen 'ilgi bekliyorum' hepimize cok tanidik gelir. gece tam uyumadan once, butun telefonlar bitmis, dedikodular tuketilmis, arkadaslar avutulmus, kendine acimalar kenara koyulmus... kristal gerceklerden, hatasiz muhakemelerden kacilacak tek delik uyku kalmistir... cekici bir secenek, bir digeri salt yalnizlik. birden anlarsin 7 yil once sevgilinin aslinda vermeye calistigi mesaji, 7 yil sonra cocuklara anlatilacak hikayeler cikar su yuzune. hatalar, ogrenilenler, sevincler, ovuncler, pismanliklar, en iyi kararlar, en sert elestriler yastigin altina sigmayip tum vucudu esir aldiginda yalnizlik bir buyume ogesi olur.
Dusuncelerini ne dinledigin sarkinin sozleriniyle paralellestirir, ne de arkadasinin yorumlariyla sekillendirebilirsin yalnizken. Kendine tamamen guvenebilirsin artik, sosyal onaylanma surecinden kuskusuzca gecebilirsin. Sen olursun, iyilerin kotulerin biraraya gelir.
Ote yanda, uyku secenegi hala mevcuttur, sabah hatirlamama ve sosyal kelebek formunda uyanma. yalniz olma taklidi yapmak, kitabin sayfalarina saatlerce gomulu kapilip eski sevgilden alinacak intikami planlamak illaki insanlik halidir. sanirim devam etmek icin benim de uykudan onceki evreye ihtiyacim var.
Bu gunesli super enerjik haftasonuma cok da yakismadi bu yazi...... hadi uyuyun uyanin havuza gidicez :)
No comments:
Post a Comment